سرمقاله
چگونه در مشتری ایجاد اعتماد کنیم
تمایز میان محصولات روزبه‌روز کمتر می‌شود، روابط میتواند به عنوان منبع اصلی برای ایجاد مزیت رقابت مطرح شود. مردم حتی حاضرند یک جنس نامرغوب را از یک فروشنده دارای روابط عمومی عالی خریداری نمایند. مشتریان در فکر خرید جدیدترین محصولات نیستند بلکه در پی یک مشاور قابل اعتمادند. ارتباطات خوب بر وفاداری مشتریان و تکرار خرید می‌افزاید.
اعتماد عامل کلیدی در برقراری روابط است و مانند چسپ مشتری و فروشنده را به هم متصل می‌نماید. برای این که یک فروشنده موفق شوید باید از فروش صرف محصولات و خدمات، به سوی ایجاد اعتماد و قابل اعتماد ماندن تغییر موضع دهید.
انعطاف پذیر باشید. اشتیاق برای تطبیق دادن دیدگاه‌مان با عقاید دیگران یکی از مهارت‌های متقاعدسازی است. زمانی که مردم احساس کنند به علائق آن‌ها می‌اندیشید به شما اعتماد خواهند کرد. به طور خستگی ناپذیری در مورد دنیای مشتریان کنجکاوی کنید و مسلما آنچه را پیش‌کش می‌کنید چندین برابر پس خواهید گرفت.
اگر راه حل شما برای مشتری مناسب نیست از او بخواهید چه کاری باید انجام دهید. ممکن است در این جا بعضی از معاملات را از دست بدهید اما مشتری صداقت شما را هرگز از یاد نخواهد برد. هرچه بیشتر گوش کنید بیشتر مجذوب اظهارات مردم شده و آن‌ها شما را بیشتر دوست داشته، به شما اعتماد کرده و خواستار انجام معامله با شما خواهند بود. یک فروشنده ماهر، وقتی که مشتری صحبت می‌کند با توجه کامل گوش می‌کند. زیرا زمانی‌که گوش می‌کنید متوجه می‌شوید که چه موضوعاتی برای مشتری اهمیت دارد.
این تصور را ایجاد کنید که شما برای روابط بیش از فروش ارزش قائل‌اید. ماموریت شخصی شما این است که هرکار ممکن را برای مشتریان انجام دهید تا آن‌ها مطمئن شوند که تمام امکانات و منابع سازمان شما برای کمک به حصول اهداف وی از طریق محصولات و خدمات شما بکار گرفته می‌شود. پس از فروش با مشتری تماس بگیرید و نظرات او را در خصوص محصول جویا شوید. این مسئله باعث استحکام روابط خریدار و فروشنده می‌گردد، به ویژه زمانی که اشکالی وجود داشته باشد.
مودب و رو راست باشید. یکی از ویژگی‌های افراد مودب که موجب می‌شود به آن‌ها اعتماد کنیم این است که رفتار خوشایند، شایسته و پسندیده آن‌ها باعث محبوبیت‌شان می‌شود. آن‌ها دوست داشتنی‌تر بنظر می‌رسند و ما مشتاق انجام معامله با آن‌ها هستیم. حتی اگر موفق به فروش نشدید یا مشتری با لحن نامناسبی با شما صحبت کرد باز ادب و نزاکت خود را حفظ کنید. هرگز نگذارید مشتری احساس رنجش یا ناراحتی نماید. خونسردی خود را حفظ کرده و سعی کنید به طور عاقلانه کشف کنید که عیب کار کجا بوده است. فقط به این علت که بازنده شده‌اید پل‌های پشت سرتان را خراب نکنید، در غیر این صورت موفقیت‌های دیگری را هم در آینده از دست می‌دهید.
قدردان باشید. ارتباطات مستمر باعث می‌شود تا روابط عادی و بی‌اهمیت فرض نشوند. براي مشتريان پيام تبريك بفرستيد و بدانيد قدرت پيام تشكر فوق العاده و محبت شما فراموش نخواهد شد.
مردم ابتدا شخصيت فرد را مي‌خرند. در زمان ايجاد ارتباط با مردم، هرگز بر تفاوت‌هاي ميان خودتان تاكيد نكنيد. در عوض روي شباهت‌ها، وجوه اشتراك، نقطه نظرات مشابه و عملكردهاي همسان تاكيد كنيد. انسان‌ها كساني را كه با آن‌ها در يك طول موج هستند، ديدگاه‌هايشان را درك كرده، توافق نظر و علائق مشترك داشته باشند، دوست دارند. به ياد داشته باشيد اگر پس از اولين فروش، ارتباط ايجاد نكنيم فروش‌هاي بعدي هم صورت نخواهد پذيرفت. يكي از عواملي كه رقيبان هرگز قادر به تقليد آن نيستند نحوه ارتباط با مشتريان است. اعتماد شرط اوليه براي وفاداري و در نهايت، وفادراي است كه موجب تكرار معاملات مي‌شود. سعي كنيد در ايجاد اعتماد فوق العاده باشيد.
اخبار صنعت
تاسيس اولين كشتارگاه و صنايع تكميلي تخصصي شترمرغ در استان فارس
در طي ساليان متمادي كه از شكل گيري صنعت شترمرغ در ايران ميگذرد، هميشه فضاي خالي كشتارگاه و صنايع تكميلي اين صنعت به چشم مي آمد كه خود به نوعي باعث نگراني و عدم سرمايه گذاري افراد در اين صنعت مي گشت. هم اكنون پس از گذشت 15 سال از شروع اين فعاليت با همت جناب آقاي حميد اجاقي مدير عامل شركت تعاوني سيمرغ پروران پارسه در استان فارس اولين خط كشتارگاهي به همراه صنايع تكميلي در حال احداث مي باشد.
از مشخصه هاي بارز اين كشتارگاه دارا بودن خط كشتار كامل با ظرفيت 80 قطعه شترمرغ در هر شيفت و در كنار آن خط فرآوري گوشت و صنايع تبديلي حاصل از شترمرغ مي باشد كه مطابق يا استانداردهاي روز دنيا است. مجوز تاسيس اين كشتارگاه در سال 1391 گرفته شده و هم اكنون در مراحل پاياني نصب تجهيزات ميباشد.
با اين گام اولين زنجيره صنعت شترمرغ در كشور پايه گذاري گرديد.
برگزاري اولين كارگاه مقدماتي روشهاي نوين مديريت پرورش شتر مرغ در استان فارس
اولين كارگاه مقدماتي پرورش شترمرغ موسسه تحقيقات و توسعه شترمرغ سانان با همكاري وزارت جهاد كشاورزي و مديريت جهاد كشاورزي استان فارس برگزار گرديد. اين كارگاه آموزشي در تاريخ 1/11/93 در سالن كنفرانس ساختمان شماره دو جهاد كشاورزي با هدف آشنايي هر چه بيشتر بهره برداران و علاقه مندان به فعاليت در اين استان برگزار شد. شركت‌كنندگان در اين كارگاه آموزشي با توجيح اقتصادي پرورش شترمرغ در بخش مولد و پروار، روش هاي مديريت مزارع مولد و پرواري، مديريت تغذيه در مزارع و قوانين و ضوابط مرتبط با احداث واحدهاي مولد و پرواري آشنا شدند.
برگزاري اولين دوره تخصصي پرورش شتر مرغ جنوب كشور در شهرستان گراش
اولين دوره تخصصي پرورش شترمرغ موسسه تحقيقات و توسعه شترمرغ‌سانان با همكاري وزارت جهاد كشاورزي، فرمانداري و جهاد كشاورزي شهرستان گراش برگزار گرديد. مهندس كرم صفري مدير جهاد كشاورزي شهرستان گراش گفت: كارگاه آموزشي تخصصي شيوه‌هاي نوين مديريت پرورش شترمرغ به مدت دو روز در محل سالن اجتماعات فرمانداري برگزار گرديد. شركت كنندگان اين دوره تخصصي زير نظر اساتيد و كارشناسان مجرب وزارت جهاد كشاورزي و موسسه تحقيقات و توسعه شترمرغ سانان مطالبي چون پرورش مولد، جوجه كشي، تغذيه، ساختمان و تاسيسات، پرواربندي و موارد ديگر آشنا شدند. مدير جهاد كشاورزي گفت: شركت‌كنندگان در اين كارگاه آموزشي از شهرستان‌هاي استان فارس و استان‌هاي اصفهان، هرمزگان و كرمان حضور داشتند و در پايان اين دوره آموزشي 2روزه جهت شركت‌كنندگان در اين دوره تخصصي گواهينامه مهارت و مدرك فني صادر خواهد گرديد.
پرورش جوجه از یک ماهگی تا سه ماهگی
(بخش سوم)
با بزرگتر شدن جوجه و رسیدن به سن یک ماهگی، نیاز به فضای بیشتری داشته و از طرفی مدفوع و ادرار جوجه‌ها افزایش یافته و به‌منظور رعایت مسائل بهداشتی بهتراست به سالن دیگری منتقل گردند. همان‌طور که قبلاً توضیح داده شد در مزارع توام (پرورش مولدین + پرواربندی) تفکیک سالن پرورش جوجه تا یک ماهگی، از سالن پرورش از یک ماهگی تا سه ماهگی امر ضروری است. ولی در مراکز پرواربندی تفکیک این دو سالن ضروری نیست و جوجه‌ها می‌توانند از ابتدای پرورش در یک سالن واحد قرار بگیرند.
بنابراین مشخصات این سالن برای پرواربندان، به‌منظور پرورش جوجه از سن تولد تا سه ماهگی است و برای پرورش دهندگان مولد، میتواند با هدف پرورش جوجه از سن یک ماهگی تا سه ماهگی مورد استفاده قرار بگیرد.
قبل از انتقال جوجه ها به این سالن، کلیه اقدامات بهداشتی که در مورد سالن 1 (تولد تا یک ماهگی) توضیح داده شد در مورد این سالن نیز باید انجام گیرد.
مشخصات فنی و بهداشتی این سالن مانند سالن 1 (تولد تا سه ماهگی) است. نکات زیر در تاسیس این سالن باید مد نظرقرار گیرد.
- فضای لازم برای هر جوجه در داخل سالن یک متر مربع در نظر گرفته شود.
- ارتفاع دیوارهای جداکننده در حدود 80 سانتی متر در نظر گرفته شود. استفاده از نرده های آهنی بعنوان جداکننده دارای معایب و مزایایی می‌باشد که در مجموع بهتر است استفاده گردد. زیرا امکان تهویه بهتری را در سالن بهنگام استفاده از تجهیزات تهویه فراهم می‌نماید.در اینصورت میتوانید ارتفاع نرده‌ها را در حدود یک متر یا بیشتر انتخاب نمائید. برای حصول نتیجه بهتر میتوانید تا ارتفاع 20 تا 30 سانتی متر از کف، از آجر یا بلوک بعنوان دیوار استفاده نموده و سپس بر روی آن نرده قرار دهید. کف سالن نیز بتن ریزی شود.
- سالن مجهز به سیستم تهویه و منبع حرارتی گردد. استفاده از حرارت زیرزمینی الزامی نیست.
- سالن دارای اتاق تجهیزات، انبار دان، اتاق تاسیسات و سرویس بهداشتی باشد.
- سالن میتواند یک طرفه و یا دو طرفه احداث شده و به گردشگاه نیز که برای پرورش در این سنین کاملا ضروری است دسترسی داشته باشند.
- در گردشگاه اجرای سایبان کاملا ضروری بوده و بهتر است در انتهای گردشگاه قرار گیرد. کف گردشگاه میتواند خاک معمولی باشد. البته عقاید در این خصوص متفاوت بوده و بر اساس شرایط آب و هوایی و مسائل بهداشتی، بستر مناسب انتخاب می‌گردد.
- با توجه به افزایش سن و سایز جوجه‌ها، بهتر است از دانخوری و آبخوری ناودانی برای تغذیه استفاده گردد. دانخوری و آبخوری نیز باید در زیر سایبان قرار گرفته و مرتباً تمیز و ضدعفونی شوند. روش خوراك‌دهی نیز هر 2 تا 3 ساعت یکبار می‌باشد و باید مسائلی که قبلاً در خصوص نحوه خوراك‌دهی شرح داده شد نیز رعایت گردد.
- توجه داشته باشید که تجمع آب در اطراف آبخوری‌ها میتواند منشا شیوع بیماری‌ها علی الخصوص در فصل تابستان باشد. بخصوص اگر بستر اطراف آبخوری از خاک استفاده شده باشد. جوجه به خاک خیس نوک زده و از آن تغذیه می‌نمایند که میتواند موجب شیوع بیماری‌های عفونی و گوارشی گردد. بنابراین آبخوری‌ها طوری طراحی شوند که کمترین دورریز آب را داشته باشند و حتی بهتر است تا شعاع یک متری آبخوری از بتن استفاده شده و شیب طوری باشد که دورریز آب به خارج ازگردشگاه منتقل شود. دانخوری از آبخوری با فاصله ودر جهت مخالف آبخوری قرار گیرد. در اینصورت دان با آب از طريق دهان پرنده کمتر مخلوط شده و امکان شیوع بیماری کمتر می‌گردد.
- جوجه‌ها با سن بیشتر از یک‌ماهگی، بیشتر اوقات را در داخل گردشگاه بسر می‌برند. فقط شب‌ها در صورت سرد بودن هوا به داخل سالن منتقل می‌شوند. در غیر اینصورت حتی شب‌ها را هم می‌توانند در داخل گردشگاه باقی بمانند. در روزهای گرم تابستان نیز ممکن است مجبور باشیم جوجه‌ها را به داخل سالن منتقل نموده و از وسایل تهویه و خنک کننده برای کاهش استرس استفاده گردد. این سالن (قسمت مسقف) بیشتر در اوایل بهار و در طول پاییز و زمستان کاربرد دارد. در فصل تابستان حتی می‌توان از پن های پرواربندی( سه ماهگی به بالا) برای پرورش جوجه در سنین بالای یک ماه استفاده نمود. بنابراین شرایط آب و هوایی در تصمیم گیری برای مدیریت امکانات و پرورش جوجه ها بسیار موثر می‌باشد.
-فضای لازم برای هر جوجه در گردشگاه را حدود 5 تا 10 متر مربع در نظر بگیرید. البته هرچه فضای بیشتری در اختیار پرندگان قرار گیرد بهتر است. جوجه ها در گروههای 50 تایی و حداکثر 100 تایی بر اساس حجم بدن دسته بندی شوند. مدیریت گروههای کوچک‌تر آسانتر بوده و امکان شیوع بیماری کمتر است و از طرفی کنترل جوجه‌ها با دقت بیشتری صورت می پذیرد. استرس در گروههای کوچک‌تر كاهش يافته و جوجه‌ها از رشد بهتری برخوردارند.
- جوجه‌ها بر اساس سایز بدن دسته بندی شده و در گروههای مجزا قرار گیرند. در اینصورت عملکرد بهبود می‌یابد. قرار گرفتن جوجه‌های کوچک در کنار جوجه‌های بزرگ در یک گروه، باعث ایجاد استرس در جوجه‌های کوچک تر شده و از رشد کمتری برخوردار می‌گردند.
- کارگر مخصوص برای پرورش این دوره در نظر بگیرید. کارگر باید همیشه در میان جوجه‌ها بوده و به آنان رسیدگی نماید و مشکلات را گزارش نماید.
- مصرف غذا میتواند بعنوان یک اهرم مدیریتی برای پرورش دهنده مورد استفاده قرار گیرد. کارگر باید به مقدار مصرف غذای جوجه ها اشراف داشته باشد و به محض کاهش مصرف خوراک، موضوع را گزارش نماید تا علت پیگیری گردد. هرگونه استرس و یا تغییر و يا بروز بیماری منجر به کاهش مصرف خوراک می‌گردد که خود یک زنگ خطر بوده و باید سریعاً علت پیگیری و مرتفع شود. مصرف خوراک باید هر روز نسبت به روزهای قبل اندکی با افزایش همراه باشد. توزین جوجه‌ها نیز میتواند شما را از عملکرد جیره و مشکلات گله آگاه نماید. بنابراین در مدت زمان مشخص، جوجه‌ها را توزین نموده و منحنی رشد را کنترل نمائید. اگر جوجه ها رشد کافی ندارند و یا کاهش وزن داشتند سریعاً مشکل را ردیابی و اقدامات پیشگیرانه را انجام دهید.
تغذیه جوجه‌ها
جوجه ها در سنین اولیه از رشد بالایی برخوردارند و باید از این قابلیت آنان استفاده نمود. جوجه‌ها می‌توانند از غذای آردی و یا پلت(کرامبل) استفاده نمایند. این جیره شامل انرژی بالا به‌همراه پروتئین بین 19 تا 22 درصد می‌باشد که انتخاب پروتئین مناسب جهت تغذیه میتواند بر اساس فصل و شرایط پرورش صورت پذیرد. جوجه در سنین اولیه قادر به هضم فیبر ( مواد علوفه‌ای) بطور کامل نبوده ولی بتدریج و با افزایش سن، دستگاه گوارش آنان تکامل یافته و قابلیت استفاده از مواد علوفه‌ای و هضم فیبر افزایش می‌یابد. بنابراین در سنین اولیه توصیه شده که غذا از فیبر بالایی برخوردار نباشد و در حدود 5 تا 6 درصد توصیه می‌گردد. استفاده از فیبر بالا در جیره منجر به انباشتگی مواد فیبری در پیش معده و سنگدان می‌گردد که مرگ جوجه را بدنبال دارد.
مکمل های معدنی و یتامینه نیز نقش مهمی را در تغذیه اعمال می‌نمایند و قطعاً باید در جیره بر اساس توصیه کارخانه سازنده مورد استفاده قرار گیرند. با توجه به رشد سریع جوجه و تکامل استخوان‌ها، لازم است کلسیم و فسفر به اندازه کافی در جیره در نظر گرفته شود. استخوان‌ها باید استحکام کافی را داشته باشند تا بتوانند وزن سنگین و رشد سریع جوجه را تحمل نمایند. در غیر اینصورت منجر به مشکلات و ناهنجاری درناحیه پا شده و جوجه نمی‌تواند حرکت نماید و در نهایت از گله حذف می‌گردد.
نمونه‌هاي مختلف دانخوري و آبخوري براي پرورش جوجه
یادآوری می‌گردد که هرماده مغذي باید به اندازه در جیره دیده شود و استفاده بیش از نیاز جوجه از یک ماده مغذي باعث اثرات منفی در تغدیه می‌گردد. برای مثال کلسیم اضافی در جیره و استفاده بیشتر از حد نیاز منجر به اختلال در جذب فسفر شده و ممکن است مشکلات استخوانی را افزایش داده و اثر منفی بر جذب سایر مواد مغذی داشته باشد.
جوجه ها تا سن 8 هفتگی از جیره پیش آغازین استفاده می نمایند. درشرایط ایده آل یک جوجه با وزن 850 گرم در ابتدای تولد، به وزن 15 تا 18 کیلو گرم در سن 8 هفتگی می‌رسد. بدیهی است همه جوجه ها از رشد یکسانی برخوردار نیستند وهمیشه در گله درصدی از جوجه‌ها نسبت به سایرین رشد سریعی داشته و برعکس تعدادی از رشد کمی برخوردارند. تفاوت رشد در جوجه های یک گله میتواند ناشی از ژنتیک گله مادر، تغدیه مولدین، شرایط جوجه کشی و .... باشد.
در سن 8 هفتگی و در صورت رشد مناسب جوجه ها باید جیره پیش آغازین را به جیره آغازین (2 تا 4 ماهگی) تغییر دهید. جوجه هایی که از رشد کافی برخوردار نبوده‌اند بهتر است در گله باقی مانده و از جیره پیش آغازین استفاده نموده تا به وزن و جثه مناسب برسند. جوجه‌هایی که به وزن 15 تا 18 کیلو گرم رسیده‌اند از گله جدا شده و بتدریج طی مدت 2 هفته به جیره آغازین عادت داده می‌شوند. بدین صورت که غذای جدید با درصد بسیار پایین به جیره قدیمی اضافه شده و هر روز درصد غذای جدید افزایش یافته و طی مدت 2 هفته بطور کامل جایگزین می‌گردد. جوجه‌ها در این سن می‌توانند مواد فیبری بیشتری را هضم نمایند، لذا افزایش درصد مواد علوفه‌ای مانند یونجه و سبوس گندم در جیره الزامی است. اندازه اقلام تشکیل دهنده خوراک خصوصاً مواد علوفه‌ای نیز باید افزایش یابد و از حالت آردی خارج گردد. در این سنین فیبر جیره تا 10 درصد میتواند افزایش یابد. میزان پروتئین خوراک بین 18 تا 20 درصد توصیه شده است.
در شرایط ایده‌آال، جوجه‌ها در پایان سن 4 ماهگی به وزنی معادل 45 تا 48 کیلوگرم می‌رسند و مصرف خوراک آنان تا این سن حدود 80 تا 90 کیلو گرم است. از سن 2 ماهگی تا 4 ماهگی مصرف خوراک حدودا 55 تا 60 کیلو گرم است. توصیه شده از پلت در این دوران استفاده گردد تا مواد مغذي بطور یکنواخت به جوجه رسیده و با کمبود مواجه نگردند. استفاده از سنگریزه در غذا برای بهبود هضم ضروری است. می‌توان سنگریزه را در اندازه مناسب (نصف اندازه ناخن انگشت پا) به داخل پن‌ها پاشید یا به خوراک اضافه نمود.
ظاهر و بوی خوراك نقش مهمی را در تحریک جوجه برای مصرف خوراک دارد. بدین منظور میتوانید از مواد افزودنی گیاهی که در بازار وجود دارد برای معطر نمودن خوراک بخصوص بهنگام استرس گرمایی که کاهش مصرف خوراک را بدنبال دارد استفاده نمائید. خوراک در کیسه‌های دربسته نگهداری شود تا رطوبت مناسب و بوی خود را حفظ نماید.
آب تازه و خنک باید همیشه در اختیار پرندگان قرار گیرد. کاهش مصرف آب، کاهش مصرف خوراک را بدنبال خواهد داشت. رقابت در مصرف آب بین جوجه‌ها باعث ایجاد استرس در جوجه شده و مشکلات بعدی را به‌دنبال خواهد داشت. مصرف آب معمولاً 2 تا 3 برابر مصرف خوراک می‌باشد. از این پارامتر میتوانید برای کنترل مصرف آب در جوجه‌ها استفاده نمائید. در شرایط استرس‌زا، جوجه ها ممکن است، آب بیشتری از حد نرمال مصرف نمایند که در این صورت شاید لازم باشد مصرف آب را کنترل نمائید. دمای هوا نیز در مصرف آب تاثیرگذار است. در بعد‌ازظهر و چند ساعت قبل از انتقال جوجه‌ها به داخل سالن میتوانید آبخوری‌ها را جمع نمایید. در این صورت پس از انتقال جوجه‌ها به داخل سالن، بستر جوجه‌ها کمتر خیس شده و شرایط برای استراحت بهتر جوجه‌ها مهیا می‌گردد.
آب خیلی گرم و خیلی سرد نیز برای جوجه ها مناسب نبوده و مصرف آب را کاهش می‌دهد. مصرف آب خیلی گرم و خیلی سرد توسط جوجه میتواند باعث مشکلات گوارشی گردد. درجه حرارت آب باید در حدود 15 تا 20 درجه سانتیگراد نگهداری شود. بنابراین در زمستان لازم است آب گرم شده و در تابستان شاید به منظور جلوگیری از کاهش اشتهای جوجه‌ها نیاز شود آب را به نحوی سرد نمائیم تا مصرف خوراک کاهش نیابد.
آب یکی از منابعی است که میتواند منشا آلودگی و بیماری‌ها باشد. بنابراین از تمیز بودن و کیفیت آب مصرفی مطمئن شوید. زیر و اطراف آبخوری‌ها محل مناسب برای رشد قارچ‌ها و باکتری‌ها می‌باشد. لذا به این موضوع توجه داشته باشید و مرتباً این مناطق را خشک و ضدعفونی نمائید. ضمناً ظروف آبخوری و دانخوری را در محل‌هایی قرار دهید که جوجه کمترین برخورد فیزیکی بخصوص هنگام دویدن با آن داشته و موجب جراحت جوجه ها نگردند.
مدیریت مزرعه باید در مدت پرورش، شرایط آرام و ایده‌آل را برای جوجه ها فراهم نماید. زیرا این دوران از حساسیت خاصی برخوردار است. پیشگیری را راز موفقیت خود در پرورش جوجه قرار دهید و کلیه مسائل فنی و بهداشتی را رعایت نمائید. جوجه مریض شانس بسیار کمی برای بهبودی دارد. هرگونه جابجایی بی‌مورد، تغییر ناگهانی هوا، حضور ملاقات کنندگان و حیواناتي مانند سگ، تغییرات در فرمول جیره، تغییر مواد مصرفی در جیره و تغییر شکل و عطر و بو و طعم جیره، تغییر منابع آب و مزه آب، تغییر کارگران مسئول، افزایش تراکم پرورش جوجه‌ها، صداهای ناهنجار محیط میتواند در جوجه ایجاد استرس نموده و موجب کاهش مصرف خوراک و بروز بیماری‌ها گردد. هرچند بعضی از عوامل غیر قابل کنترل می باشند، ولی سعی نمائید عوامل استرس زا را به حداقل کاهش دهید.
نگهداری مناسب درجه حرارت محیط بخصوص در شب‌ها از اهمیت خاصی برخوردار است. در 3 هفته اول درجه حرارت در حدود 25 درجه سانتیگراد مناسب می‌باشد. این حرارت بتدریج میتواند هفته‌ای یک درجه سانتیگراد کاهش یافته و به 20 درجه سانتیگراد برسد. بهترین دما برای پرورش جوجه تا سن 3 ماهگی در حدود 20 درجه سانتیگراد است. یکی از دلایلی که جوجه‌ها در اوایل فصل بهار از رشد بهتری برخوردارند، مناسب بودن درجه حرارت محیط در این ایام است. با گذشت فصل بهار و رسیدن به ماههای گرم تابستان مشکلات پرورش جوجه بیشتر شده و از رشد کمتری برخوردار می‌شوند. بنابراین سعی نمائید جوجه ها را تا سن 3 ماهگی در درجه حرارت حدود 20 درجه سانتیگراد پرورش دهید. استفاده از سایبان، روشهای سرد نمودن محیط مانند استفاده از مه پاش، استفاده از امکانات سالن پرورش بهنگام استرس گرمایی در ساعات گرم روز با استفاده از تهویه سالن و وسایل خنک کننده و روشهای معمول خنک نمودن سالن که توضیح داده شد(سیستم کولینگ پد که در مرغداری‌ها استفاده می‌شود) میتواند مشکلات شما در امر پرورش جوجه کاهش دهد.
گرم نمودن بیش از حد سالن برای جوجه‌ها خطرناک است. بعضی از پرورش دهندگان بدلیل وسواس و نگرانی بی مورد در خصوص امکان مریض شدن جوجه ها، سالن و یا محل نگهداری جوجه را بیش از حد گرم می‌نمایند که نتایج معکوس بهمراه دارد. در این حالت جوجه آرامش خود را از دست می‌دهد و مصرف آب و دان کاهش یافته و جوجه دهیدراته و مریض می‌گردد. بنابراین بهترین دما برای جوجه‌های جوان در سالن پرورش 25 درجه سانتیگراد و برای جوجه های بالای 2 ماه 20 درجه سانتیگراد است. حرارت بستر 25 درجه سانتیگراد، و حرارت زیر لامپ‌های حرارتی (بسته به سن جوجه ) در جوجه‌های جوان 30 درجه سانتیگراد می‌باشد. درجه حرارت لامپ‌های حرارتی را با افزايش ارتفاع لامپ از سطح زمين ميتوان بتدریج کاهش داد و در سن حدود یک ماهگی میتواند حذف گردد.
در یک ماه اول پرورش فضای زیاد در اختیار جوجه‌ها قرار نگیرد. این امر باعث پراکندگی جوجه، کاهش مصرف خوراک و آب و ایجاد استرس بی مورد در جوجه‌ها می‌گردد. بنابراین در داخل سالن برای هر چهار جوجه یک مترمربع و در گردشگاه برای هر 2 جوجه یک مترمربع فضا کافی است. بعد از سن یک ماهگی نیاز به فضا بیشتر شده و کمبود فضا میتواند در جوجه‌ها ایجاد استرس نماید.
بسیاری از مشکلات پرورش جوجه تا سن 3 ماهگی مربوط به تغذیه گله مولدین می‌باشد. بنابراین اگر مولدین از تغذیه مناسبی برخوردار نباشند کلیه تلاش‌های شما در امر پرورش جوجه به هدر خواهد رفت. کیفیت جوجه از اهمیت خاصی برخوردار است و موفقیت شما را تضمین می‌نماید. بنابراین جوجه خود را از مزارع مطمئن خریداری نمائید.
برآورد قيمت تمام شده شترمرغ پرواري
در كليه شاخه‌هاي دامپروري قيمت تمام شده توليدات از شاخص‌هاي مهم در ارزيابي اقتصادي فعاليت ميباشد كه مورد توجه سرمايه‌گذاران قرار گفته و در مورد شترمرغ نيز اين موضوع بايد در قيمت تمام شده جوجه و پروار بطور دائم مورد ارزيابي قرار گرفته و در اختيار پرورش‌دهندگان قرار گيرد.
پرواربندي شترمرغ كه نتجه نهايي سرمايه‌گذاري شترمرغ در بخش پرورشي ميباشد و بقا و ادامه فعاليت توليدكنندگان جوجه به آن وابسته است در صورت نداشتن سود منطقي ميتواند صنعت را با مشكلات جدي مواجه نمايد. بدين منظور در اين مقاله تلاش شده پرواربندي از جنبه‌هاي كارشناسي مورد ارزيابي قرار گرفته و قيمت تمام شده يك قطعه شترمرغ پروار با در نظرگرفتن ميانگين قيمت‌هاي موجود در بازار و ضرائب توليدي مورد ارزيابي قرار گيرد. بديهي است قيمت برآورد شده بصورت تقريبي بوده و عوامل زيادي همچون در صد تلفات، بيماري‌ها، هزينه‌هاي كارگري و.....ميتواند در آن موثر باشد، ليكن اين برآورد ميتواند بعنوان معياري جهت محاسبات اقتصادي مورد استفاده قرار گيرد.
در حال حاضر قيمت تمام شده توليدات دامي اعم از دام و طيور توسط بخش‌هاي تخصصي برآورد گرديده و بصورت هفتگي به مراجع ذيربط گزارش مي‌گردد. در خصوص شترمرغ سابقه اين كار وجود نداشته و توليدكنندگان شترمرغ برداشت‌هاي غيرمتعارف از اين جريان مي‌نمايند. در برآوردهاي كارشناسي سود متعارف در نظر گرفته مي‌شود و حداقل سودي است كه توليدكننده بايد از آن بهره مند گردد و بعنوان خط قرمز براي پرورش‌دهنده جهت آگاهي از غيراقتصادي شدن توليد بشمار مي‌رود.
- در اين برآورد مقدار دان مصرفي تا پايان سن 9 تا 10 ماهگي برابر 440 كيلوگرم با قيمت متوسط 11536 ريال و جمعا برابر 5075622 ريال به ازاي هر قطعه در نظر گرفته شده است.
- واحد پرواربندي به ظرفيت 300 قطعه و با احتساب 15 در صد تلفات و استخدام دو گارگر در نظر گرفته شده است.
- حقوق كارگر هر نفر 7000000 ريال و محاسبات براي 14 ماه حقوق و پاداش و عيدي محاسبه شده است كه برابر 653333 ريال به ازاي هر شترغ ميباشد (دو گارگر).
- كارشناس فني و دامپزشك دو نفر بصورت پاره وقت با متوسط حقوق ماهيانه 3000000 ريال و محاسبات براي 14 ماه حقوق و پاداش و عيدي محاسبه شده است كه برابر 280000 ريال به ازاي هرقطعه شترغ ميباشد.
- هزينه‌هاي واكسن و هزينه‌هاي دامپزشكي و واكسيناسيون به ازاي هر قطعه شترمرغ 100000 ريال در نظرگرفته شده است.
- هزینه آب و برق و تلفن به ازای هر قطعه پرنده پروار 150000 ریال در نظر گرفته شده است.
- هزینه سوخت و حمل و نقل وسايل نقليه به ازای هر قطعه پروار 100000 ریال در نظر گرفته شده است.
- هزینه تعمیر و نگهداری تجهیزات و تاسیسات 5 درصد، که برای هر قطعه پروار برابر 66000 ريال محاسبه مي‌گردد.
- هزینه خوراك ناشي از تلفات 15 درصد جوجه شترمرغ‌ها بطور متوسط تا پايان سه ماهگي برابر 61298 ريال به ازاي هر قطعه شترمرغ پرواري در نظر گرفته شده است.
- هزینه‌های سرمایه گذاری برای ساختمان و تاسیسات و تجهیزات به ازای هر قطعه شترمرغ پروار 12 میلیون ریال در نظر گرفته شده است.
- استهلاک ساختمان و تاسیسات 30سال است که با درنظر گرفتن 89 درصد از هزینه‌های سرمایه‌گذاری برای ساختمان و تاسیسات، برابر 356000ریال به ازای هر شترمرغ پروار در نظرگرفته شده است.
- استهلاک تجهیزات 15 سال است که با در نظر گرفتن 11 درصد ازهزینه‌های سرمایه‌گذاری برای تجهیزات، برابر 88000 ریال به ازای هر شترمرغ پرواري محاسبه شده است.
- کارمزد سرمایه در گردش برای خرید خوراک با نرخ 30 درصد بهره در سال (بازار آزاد) و نیز سه دوره خرید خوراکدر سال به ازای هرقطعه شترمرغ پروار 596297 ریال در نظر گرفته شده است.
- 3 درصد هزینه‌های غیرقابل پیش‌بینی در مجموع هزینه‌ها در نظر گرفته شده است که برابر 312046 ریال به ازای هر قطعه شترمرغ پروار محاسبه گردیده است.
توجه: هزينه 15 درصد تلفات برحسب قيمت‌هاي ذكر شده در هزينه‌هاي پرواربندي لحاظ شده است.
حال اگر هزینه‌های فوق را برای تولید هرقطعه شترمرغ پروار با هم جمع کنید (اعدادی که زیر آن‌ها خط کشیده شده است) هزینه تمام شده یک قطعه پرواري بدست می‌آید.
- هزینه تمام شده یک قطعه شترمرغ پرواري در وزن 95 كيلوگرم در صورتی‌که قيمت جوجه برابر 2500000 ريال باشد برابر 10713596 ريال است. قيمت فروش يك قطعه با سود 25 درصد برابر 13391996 ريال برآورد مي‌گردد كه معادل 140968 ريال به ازاي هركيلوگرم وزن زنده است.
- هزینه تمام شده یک قطعه شترمرغ پرواري در وزن 95 كيلوگرم در صورتی‌که قيمت جوجه برابر 2000000 ريال باشد برابر 10076928 ريال است. قيمت فروش با سود 25 درصد 12596160 ريال برآورد مي‌گردد كه معادل 132591 ريال به ازاي هر كيلوگرم وزن زنده است.
- هزینه تمام شده یک قطعه شترمرغ پرواري در وزن 95 كيلوگرم در صورتی‌که قيمت جوجه برابر 1800000 ريال باشد برابر 9822260 ريال است. قيمت فروش با سود 25 درصد 12277825 برآورد مي‌گردد كه معادل129240 ريال به ازاي هر كيلوگرم وزن زنده است.
- هزینه تمام شده یک قطعه شترمرغ پرواري در وزن 95 كيلوگرم در صورتی‌که قيمت جوجه برابر 1600000 ريال باشد برابر 9567593 ريال است. قيمت فروش با سود 25 درصد11959491 برآورد مي‌گردد كه معادل 125889 ريال به ازاي هر كيلوگرم وزن زنده است.
- هزینه تمام شده یک قطعه شترمرغ پرواري در وزن 95 كيلوگرم درصورتی‌که قيمت جوجه برابر 1500000 ريال باشد برابر 9440259 ريال است. قيمت تمام شده با سود 25 درصد 11800324 برآورد مي‌گردد كه معادل 124214 ريال به ازاي هر كيلوگرم وزن زنده است.
با توجه به توضيحات فوق پرواربندان در خرید جوجه باید محاسبات خود را برای قیمت تمام شده هر پرنده پروای با توجه به قيمت هاي منطقه‌اي محل پرواربندي انجام دهند.
- بديهي است قيمت محصولات شترمرغ با توجه به طول مدت پرواربندي غير قابل پيش‌بيني ميباشد كه در قيمت فروش پرنده پرواري نقش مهمي را ايفاد مي‌نمايد. قيمت پوست شترمرغ تابع قيمت جهاني بوده و در صورت افت و يا افزايش قيمت جهاني، ميتواند در سود پرواربند نقش مهمي را ايفا نمايد.
- با توجه به اينكه شترمرغ پرنده چند منظوره از نظر توليدات ميباشد(گوشت، پوست و پر) كيفيت محصولات توليدي نيز نقش مهمي را در سودآوري پرورش‌دهنده در بردارند كه بخصوص در خصوص پوست توليدي بايد مدت زمان پرواربندي (حداقل نه ماه) مد نظر قرار گرفته و تغذيه پرندگان براين اساس برنامه‌ريزي گردد.
- با توجه به قيمت فعلي پرنده پرواري كه برابر هر كيلوگرم125000 ريال وزن زنده فروشي است، بنابراين عوالي كه ميتواند پرواربندي را به توجيه اقتصادي نزديك نمايد شامل كاهش تلفات، كاهش قيمت جوجه يكروزه، كاهش هزينه نيروي انساني، كاهش هزينه خوراك و در مقابل افزايش قيمت زنده فروشي پرنده پرواري است.
- در بهترين شرايط حتي اگر تلفات را 5 درصد فرض نمائيم و تعداد كارگر را به يك نفر در يك واحد پرواربندي 300قطعه‌اي كاهش دهيم و تنها يك نفر كارشناس و يا دامپزشك پاره وقت نيز بكار گيريم در اين صورت :
- اگر قيمت جوجه را2500000 ريال فرض نماييم هزينه تمام شده يك قطعه پرواري با وزن 95 كيلوگرم معادل 10106293 ريال و قيمت هر كيلوگرم شترمرغ پرواري در زنده فروشي با احتساب سود 25درصد 132978 ريال برآورد مي‌گردد.
- اگر قيمت جوجه را2000000 ريال فرض نماييم هزينه تمام شده يك قطعه پرواري با وزن 95 كيلوگرم معادل 9524986 ريال و قيمت هر كيلوگرم شترمرغ پرواري در زنده فروشي با احتساب سود 25درصد 125329 ريال برآورد مي‌گردد.
- اگر قيمت جوجه را1800000 ريال فرض نماييم هزينه تمام شده يك قطعه پرواري با وزن 95 كيلوگرم معادل 9292464 ريال و قيمت هر كيلوگرم شترمرغ پرواري در زنده فروشي با احتساب سود 25درصد 122269 ريال برآورد مي‌گردد كه نقطه آغاز اقتصادي شدن پرواربندي در شرايط كنوني و شرايط فوق الاشاره ميباشد.
انباشتگی و بلع اجسام خارجي
انباشتگی عبارتست از تجمع غذا و یا اجسام خارجی ( چوب ، فلز ، شیشه و ...) در پیش معده و متعاقب آن انسداد مدخل پیش معده به سنگدان که نهایتاً منجر به اختلال در حرکت غذا در طول دستگاه گوارش می گردد. انباشتگی را بیشتر باید به عنوان علامتی از مشکلات رفتاری نظیر عدم شناخت محیط، استرس تنهایی و یا عدم توانایی در شناخت غذا در نظر گرفت. دسترسی به مواد بستر و یا اجسام خارجی تنها در صورت نامساعد بودن شرایط محیط میتواند مشکل‌زا باشد.
عدم شناخت محیط زمانی اتفاق می‌افتد که جوجه‌های سنین مختلف از جایی به جای دیگر، یک پن به پن دیگر یا حتی از جایگاه شب به گردشگاه روز و بخصوص از یک مزرعه به مزرعه دیگر انتقال می‌یابند. در این گونه موارد جوجه‌ها با هر شیئی یا شخصی که آن را مادر خود تلقی کنند به آرامش می‌رسند. عدم توانایی جوجه‌ها در تشخیص غذا بخصوص موقعی که نوع آن تغییر می‌کند و یا در مورد بالغین عدم توانایی در یافتن یک جفت تولید مثلی میتواند موجب استرس شود.
پرنده‌های تحت استرس دچار رفتارهای غیر طبیعی نظیر نوک زدن و بلع اجسام خارجی می‌شوند. در پی این رفتارها پرنده مقدار زیادی علوفه، مواد بستر، اجسام خارجی و سنگریزه را می‌بلعد. مواد انباشته شده موجب انسداد مسیر بین پیش معده به معده و یا انسداد روده‌ها (انباشتگی با شن) می‌گردد. اجسام خارجی تیز ممکن است دیواره پیش معده یا سنگدان را سوراخ كنند. در تمام این موارد یک توقف حرکات معده به صورت ثانویه ایجاد می‌شود که خود موجب گرسنگی و مرگ می‌شود. این مشکل ممکن است در تمام گله و یا به صورت انفرادی بروز کند.
علایم بالینی این عارضه مشابه علایم توقف حرکات معده است با این تفاوت که در این بیماری معده اشباع یافته و روده‌های پر از شن در هنگام لمس شکم کاملاً مشهود است. در کالبد گشایی علایمی از لاغری مفرط، تحلیل عضلات، چربی‌های اطراف عروق و قلب و هایپرتروفی لایه کویلین جدار سنگدان دیده می‌شود، ولی وجود اجسام خارجی یا مواد فیبری درهم پیچیده در پیش معده، یا روده ها و سکوم پر از شن ریزه علامت اختصاصی انباشتگی است.
بسياري از موارد انباشتگي را مي توان با شستشوي معده با موفقيت درمان كرد. در مورد پرنده‌هاي كوچك اين كار با آويزان كردن پرنده و در پرنده هاي بزرگتر با خواباندن پرنده به پهلو صورت مي‌گيرد. سپس يك لوله قابل انعطاف با سايز مناسب كه آب (گرم) با فشار مناسب ( نه به صورت جهشي ) از آن خارج مي شود به ملايمت وارد دهان و مري و سپس پيش معده پرنده شده به طوري كه فشار ملايم آب موجب نرم شدن محتويات پيش معده گردد. پس از 60 ثانيه لوله خارج شده تا آب و محتويات تخليه شود و پرنده كمي استراحت كند و در صورت لزوم شستشو تكرار مي‌شود. سه تا چهار مرتبه شستشو معمولاً تمام محتويات انباشته شده را ميتواند تخليه مي‌كند. روشهاي ديگر درماني نظير برش مري يا برش معده جهت تخليه مواد انباشته شده ممكن است موثر باشد .
تخليه سنگ ريزه از روده چه از طريق شستشو و چه از طريق جراحي امكان‌پذير نيست. خوراندن تركيبات ملين ممكن است موجب برطرف شدن انسداد روده گردد.
تمام پرنده‌هاي مبتلا به انباشتگي در معرض از دست دادن ذخاير انر‍ژي خود هستند، از اين رو تا بهبود كامل بايد گرم نگه داشته شوند.
اين درمان‌ها تنها در صورتي موثرند كه عامل اوليه استرس از بين برود. پيشگيري از انباشتگي از طريق كاهش استرس‌هاي رفتاري و به حداقل رساندن دسترسي پرنده‌ها به اجسام خارجي مهمترين كاري است كه بايد انجام شود.
کیفیت آب مصرفی
(بخش سوم)
آزمايش آب
براي آزمايش آب مي توان نمونه‌هايي از آن را دراختيار ادارات دامپزشكي يا ادارات آب و فاضلاب قرار داد تا مورد بررسي قرار گيرند. از نظر سلامت اطلاعاتي در ارتباط با مقدار آب مصرفي، تانكرهاي نگهداري و نحوه نقل و انتقال آب مصرفي نيز بايد دراختيار اين مراكز قرار گيرد.
چنانچه آب مورد نياز شترمرغ از چاه آب تأمين مي شود، بهتر است كيفيت آب به دقت بررسي شود. هرگز تصور نكنيد كيفيت آب خوب است. هميشه آب را از نظر عدم وجود مواد مضر مورد بررسي و آزمايش قرار دهيد. عاقلانه‌تر اين است كه آب طي فصول مختلف سال بسته به شرايط منطقه‌اي و محلي نيز بررسي و ارزيابي گردد.
روش نمونه برداری از آب
- در مورد نمونه برداری از آب چاه‌ها نباید در شروع پمپاژ، نمونه تهیه گردد. چون آب داخل لوله کیفیتی متفاوت با آب چاه خواهد داشت.
- فاصله زمانی میان برداشت نمونه و تجزیه آب باید کوتاه باشد تا کیفیت آب به نحو مطلوب‌تری مورد سنجش قرار گیرد. برای نمونه‌های باکتریایی، نمونه‌ها باید تا 24 ساعت پس از نمونه‌گیری به آزمایشگاه ارسال شوند. برای نمونه‌های میکروبی از ظروف حاوی یخ استفاده و حتی الامکان نمونه باید در زمان کوتاه و درجه حرارت پایین به آزمایشگاه ارسال شود.
- برروی ظرف نمونه کلیه اطلاعات (مکان، نقطه برداشت آب، درجه حرارت آب و هوا، دبی رودخانه یا چاه، یادداشت و همچنین نوع گیاهان و حیوانات منطقه و تاسیسات پیرامون محل نمونه برداری) نوشته شود.
- هربطری باید قبل از نمونه برداری توسط همان آب مورد نظر شسته شود.
- نمونه برداری در طول فصول مختلف و سه بار در سال بایستی انجام گیرد. تغییرات فصل و میزان بارندگی برروی دفعات نمونه‌برداری در سال اثر می‌گذارد.
سایر نکات کاربردی
ماندگاری آب و زیاد شدن پلانکتون‌ها در طول روز ممکن است باعت افزایش pH شود که خود موجب تولید ماده سمی و خطرناک آمونیاک می‌گردد.هرچه دما بالاتر رود، میزان تولید آمونیاک بیشتر خواهد شد.
مصرف زیاد آب سبب حذف و دفع بیش از حد پتاسیم و سدیم می‌شود و به دنبال آن تعادل مواد کانی در بدن بهم می‌خورد. مصرف بیش از حد آب منجر به تعرق بیشتر و در نتیجه افزایش احتمال کمبود اکسیژن می‌شود.
منیزیم اثر ملین داشته و سبب تلخی مزه آب می‌شود. منیزیم بالا سبب کاهش رشد، کاهش استخوانی شدن اسکلت می‌گردد.
پتاسیم مهمترین الکترولیت درون سلول است كه محل جذب آن در روده است. کمبود آن توقف رشد، ضعف عضلانی، فلجی، کاهش مصرف غذا، اسیدی شدن درون سلول و ناهنجاری عصبی را بدنبال دارد.
محصولات
كنسانتره شترمرغ (معمولي و ويژه)
به منظور كاهش مشكلات تهيه مواد ريز مغذي جيره و نيز بهبود كيفيت دان و ميكس دقيق‌تر ريز مغذي‌ها كه در توليد گله و همگني خوراك نقش به سزايي دارد اين موسسه نسبت به تهيه كنسانتره مختص شترمرغ اقدام نموده است.
كنسانتره‌هاي توليدي در اين شركت عبارتند از:
كنسانتره پيش‌آغازين و آغازين
كنسانتره رشد و پاياني
كنسانتره نگهداري
كنسانتره توليد
مكمل
مكمل‌هاي شركت عبارتند از:
مكمل پيش‌آغازين و آغازين
مكمل رشد و نگهداري
مكمل توليد
>>
دریافت فایل
<<